اينها "شعرك" اند.شايد زيبا ترين و دلنشين ترين شعرك هايي كه براي هميشه در خاطرم خواهد ماند.بي آنكه نيازي به تكرار و يا همخواني باشد.تعريف دقيقي از شعرك ندارم مگر ارجاعي به "سلوك شعر" نوشته محمود فلكي كه چند سال پيشتر خواندم، كه شعرك تصوير اقتباسي از هايكو ژاپني ست ويا چيزي موزون تر از ترانك. به هر حال امشب دو شعرك دارم. يكي عاشقانه و ديگري عارفانه
.
*1
فرض كن پول دو بستني نداريم
يكي مي‌خريم و
يك لب من
يك لب تو
و آنقدر پيش مي‌رويم تا لبهايمان بستني را فراموش كنند
.
.
.
**2
به كليسا مي‌روم
و اعتراف مي‌كنم تمام گناهانم را
پيش علف هاي هرز روييده بر ديوار
علفها بي واسطه با خدا سخن مي‌گويند
______________________________
محمد هاشم اكبرياني *
حسين پناهي **
1 comment:
bebinam shoma hamishe intori bastani mikhorid senior..? ;)
harmoghe pole bastani nadashti begoo man khodam gharz midam behet :d
Post a Comment