Tuesday, November 18, 2008

يك كم چاشني احساس براي تولد هايي كه جشن نگرفتيم

.
...این تاریخ بهانه است
!یک رسوم است
...روز میلاد من وقتیست
... که برق لبخند تو
!...در نگاهم جاری باشد
...و اینک زاده میشویم
! و بس
_____________________
.
: تا دیروز میگفتم
... کاش یک پنگوئن به دنیا می آمدم تا حداقل به این احساسات سردت خو گرفته بودم
اما امروز فهمیدم
!دوست داشتن خرس قطبی هم عالمی دارد
.
.
.
پ ن : انگار اين روزا مد شده كه همه پي نوشت بنويسن و از اين چيزا. خوب من چرا ننويسم ؟ مگه من چيم از بقيه كمتره ؟؟
در پ ن يادتون باشه كه اصلا خبر از عشق و عاشقي و اين چيزا در كار نيست. اصلا خودتونو خسته نكنين و از اين حرفا. ولي خوب اين حرفا مده ديگه انگار. ضمنا اينكه اين خرس قطبي رو اگه فهميدين كيه يه جايزه پيش من دارين. تمام

3 comments:

Unknown said...

kherse ghotbi...!!??
nakone kee ashegh shodi..? onam kherse ghotbi..? velemon kon beza emtehanamono bedim bad raje be inke asheghe chi beshi behtare sohbat mikonim...

Anonymous said...

khers e ghotbi ? chi migiiii? baba in karato nakon dash farhad....

Anonymous said...

Dash Farhad migoftan Banjara Hills kherse qotbi ziyad dare bawar nemikardam...hala donestam are rast boode...
(Mehdi)