گاه گاهي برايم دعا كنيد. آنروز كه شاعرم و آنروز كه در حسرت شعر. مي‌داني ؟! اينروزها كه گذشته را مرور مي‌كنم دلم براي تمام شاعرانگي ها تنگ مي‌شود. براي تمام خودم

اينروزها درگيرم. درگير دنيايي كه شايد مال من نيست. درگير دنيايي كه نمي‌خواستمش براي خودم.اما فردا ابري تر از آنست كه به آسمان نگاه كنم. كاش ميشد به سهراب كافر شد، چتر ها را باز كرد يا حتى زير باران نرفت. كاش ميشد كاش ميشد