کلی جایزه واسه کلی افتخار

ی

رامتین لوافی پور برنده جایزه "ببر طلایی" جشنواره فیلم روتردام هلند شد. فیلم آرام باش و تا هفت بشمار ساخته رامتین لوافی پور روز شنبه ۳۱ ژانویه ۲۰۰۹ به همراه فیلمی از کره جنوبی و فیلم دیگری از ترکیه مشترکا برنده این جایزه شدند. نخستين فيلم بلند لوافي پور با ساختاري تجربه گرا چهار روز از زندگي چند نفر را به تصوير مي كشد كه سرنوشت آنها ناخواسته به هم گره مي خورد. ی
این خبر رو با افتخار توی وبلاگم میزنم چون خودم رو مالک و سهیم در تمام افتخارات ایران میدونم.و از خوشحالی در پوست نمی گنجم. اما خبر دیگه ای که افتخار رو با غرور سرخورده سالهای چند همراه میکنه خبر جایزه اتحادبه کارگری کارگران هلنده که اون هم به یک ایرانی اعطا شده. این جایزه شنبه گذشته به یکی از فعالان کارگری ایران اعطا شد که نماینده اتحادیه جهانی کارگری به نمایندگی از این فعال ایرانی جایزه رو دریافت کرد. ی
غرور سر خورده ام رو در اینجا شاید راحت تر بشه تحمل کرد تا در خانه. اما خبر های سیاسی فعلا به من ربطی نداره. جز اینکه اگه خاتمی کاندید بشه حتما میرم و بهش راءی میدم.ی
از خبرها اینکه رافایل نادال اسپانیایی قهرمان تنیس اوپن استرالیا شد. نادال توی یک بازی نفس گیر و طولانی که بیشتر از ۳ ساعت طول کشید و من هم خیلیش رو از کانال استار اسپرت نگاه میکردم بازی رو از راجر فدرر سوییسی برد.ی
در بخش دوبل مرد و زن هم هندی ها قهرمان شده که خیلی خیلی قشنگ بود. جای همه ورزشی ها پای تلویزیون خالی. "سانیا میرزا" و "ماهش بوپاتی" انصافا خیلی خوب بازی کردن. دمشون گرم.سانیا ۲۲ سالشه (۱۹۸۶) متولد بمبیی و ساکن حیدرآباد هستش یعنی با ما همشهریه و از امروز با یه عکس خوشگل رفت رو بک گراند ویندوز.هه هه....ی
خلاصه امروز پر بود از خبرهای همچین دلچسب. اگه میخواین بگین که هندی شدی رفت هم فرقی نمیکنه چون اگه پاسپورت هندی بهم بدن همین الآن تو هوا میزنم و شکر خدا میکنم. ی